Dzień 2460.

Dzień przed wyjazdem do Holandii zrezygnowałam z nowej pracy. Nie uśmiecha mi się to ale zostaję w Polsce przez jakiś czas, moi dziadkowie potrzebują opieki, w zamian chcą oddać mi swój majątek. Nie podoba to się ciotce, chce się ze mną sądzić. Jeszcze tego mi brakowało. Tak bardzo nie chcę tu być ale należy się im pomoc. Odkąd wróciłam nic dobrego się nie wydarzyło, nawet pracy nie mam. Byłam na rozmowie w wielu firmach w Czechach ale warunki i dojazdy są tragiczne. Zostaje jedynie Mak lub PUP. Płakać mi się chce jak o tym myślę.

Nie widzę swojej przyszłości w tym miejscu nawet nie mam jak realizować planów. Jeśli podejmę się opieki mogę zapomnieć o długich podróżach, a kiedyś w razie w, nie będę mogła zostawić domu dla samego ojca, by zrobił z niego burdel i melinę. Poza tym użerać się z nim przez 40 lat też fajne nie będzie. Tak bardzo tęsknię za Nl.


Spotkaliśmy się z byłymi współlokatorami, bardziej przypominało stypę niż radość z naszego widoku. Zdaliśmy sobie sprawę, że może się widzimy ostatni raz, skoro ja zostaję tu, reszta wróciła do Holandii, a część wyjechała szukać szczęścia w stolicy. Niemożliwe będzie byśmy się spotkali całą grupą..


Oby się jakoś ułożyło, nie chcę mieć całe życie kuli u nogi.