Dzień 1681.

Nie wiem co napisać. Miałam parę postów ale nie odważyłam się ich wstawić. Gdyby nie komentarze pewnie dalej byłaby pustka. 

A więc.. 

Zdałam część ustną matury z dobrym wynikiem, dużo się uczyłam, miałam motywację. Byłam zadowolona, że pójdę na studia, znajdę pracę dzięki której mogłabym się rozwijać i zaczęłabym żyć. Myliłam się. Nie ma takiego kierunku w pobliżu. Nie stać mnie na dojazdy, nie chcę być daleko od bliskich. 

Nie chodzi o to. Przykre jest.. że nie wiem co chcę robić w życiu. Nie mam wymarzonego zawodu, żadnych planów.. Na studia chciałabym iść tylko po to, by udowodnić że dam radę i nie skończę jak ćpunka. Kierunek podpowiedzieli mi znajomi, sama nie jestem do niego przekonana.. Mam ten problem od paru lat ale dopiero teraz sobie uświadomiłam, że tak naprawdę chyba nie dojrzałam do niczego. Milczę, tłumię płacz. Wypaliłam się przez tą bezsilność, naprawdę nie mam siły. Znów pocięłam się. 

Brakuje mi szczerej rozmowy, wszystkim wydaje się to takie proste. "Chcesz to idź." Rozumiem, że jest to moja decyzja i nikt za mnie wybierać nie może.. Jednak co mam zrobić, gdy nie wiem co robić? Źle się z tym czuję, tydzień jarałam, ćpania odmówiłam. Nie mam apetytu. 

Jest mi bardzo smutno, bardzo, bardzo, bardzo.