Dzień 409.

Matka znów pije, kolejny raz nie wiem co robić, ja nie mam w ogóle rodziny, do chuja z nimi. 0 wsparcia, 0 rozmów, 0 wszystkiego. Jest mi już wszystko jedno co się ze mną stanie. Nawet nie mam z kim porozmawiać o wszystkim co mnie dobija.
Zadeksiłam wczoraj, obejrzałam sobie "salę samobójców", gdy kapa powoli we mnie wchodziła, byłam wszystkimi wydarzeniami tak zdesperowana, że pocięłam się, znów. Potem dobrałam jeszcze prochów, nie wiem po co. ;/

Widzę, że coraz więcej osób wychodzi na prostkę, kończy z Aną, a jeszcze więcej popełnia/usiłuje popełnić samobójstwo.
Kurwa ludzie, co się z nami dzieje.
Może ja też powinnam przedawkować i wylądować w szpitalu by się ogarnąć? >.<


Waga: 42,9kg

Rozmawiałam godzinkę temu z ojcem. Zapytał czy jadłam coś na kolację. Składa się, że akurat tak, powiedział, że ma taką nadzieję.. Rano, gdy do mnie zadzwonił poprosił mnie bym zjadła cały obiad.. Jejku, czy On się naprawdę o mnie martwi.. ? Po tym wszystkim.. ? Aż mi łzy spływają po policzkach, nie wierzę, że tak jest.. Nigdy się mną nikt nie interesował i nie będzie. Taka kurwa prawda. ;)

Przyjaciółka mnie poprosiła o napisanie listu na angielski, tematyka "pro-healthy", myślałam, że umrę jak to sklejałam.. Aż się zastanawiam, czy nie zmienić podejścia do odchudzania, ale przecież jedząc nie osiągnę mojego ideału. :x
Głodówki only. <3

Poza tym, co was ostatnio dziewczyny tak mało? Wszystkie zabiegane? ;O