Dzień 436.

Od początku tygodnia polepszył mi się kontakt z pewnym chłopakiem. Niestety znów ogromna odległość pomiędzy nami, znam go dobrze, prawie chyba ze 2 lata. Przyjeżdża do mnie we wtorek o 4 rano. We wtorek. Za prawie 2 dni. 2 dni. Nie potrafię w to uwierzyć, chyba się rozpłynę ze szczęścia, gdy będzie. Będzie u mnie, będzie i to aż na.. 3 dni. o.o Chyba panikuję.

Wiecie co jest najgorsze? Jestem okropnie rozgadana, buzia mi się chyba nigdy nie zamyka. A przy nim ? Jedyne na co mnie stać to "tak, no no". Mam totalną pustkę w głowie, nie wiem co mówić, strasznie mnie to irytuje.. I w dodatku.. JESTEM GUBASEM PIERDOLONYYYYYYYYYM ! Nie chcę żeby mnie w takim stanie zobaczył, chyba się zapadnę pod ziemię ze wstydu.. N.. Nie potrafię.. Się opanować, na samą myśl skręca mnie w żołądku, mózg mi buzuje.. Przed oczami tylko SKINNY SKINNY SKINNY, nie potrafię już bez Any żyć, Ona jest częścią mnie, wróć.

Ana to Ja, Ja to Ana. 

Chcę być chuda, chcę, chcę, staram się, jem prawie nic, nie mam nawet ochoty piję już nałogowo senes, chcę fetę, chcę schudnąć, chcę mieć kości wystające, widoczne, chcę być jak patyk, chcę ważyć 36 kg, a co mi powiedział przyjaciel ? Żebym spróbowała do 34. Ja pierdole, jak ja tego pragnę, oddam wszystko, zrobię co będę musiała, wszystko bylebym miała 36 kg..