Dzień 260.

Ano, ano.. Wybacz mi, proszę.. Wybacz, że unikałam Cię, olewałam Twoje wołanie. Wiesz dobrze, jak jest, starałaś się, mówiłaś: "kochasz uczucie głodu, nienawidzisz jedzenia, patrz jaka jesteś gruba Ty kurwo, znów mnie zawiodłaś, widzisz co robisz ?! Rujnujesz naszą przyjaźń !" to i tak dalej się od siebie oddalałyśmy, coraz bardziej i bardziej. Żałuję tego. Chcę byś wróciła. Nie dam rady jechać na tej diecie i A6W. Brak chęci, w ogóle nie widzę zmian, jedynie w wadze, ale dalej jestem takim samym grubym babskiem jakim byłam. Jak jem i się patrzę na siebie.. Rzygać mi się chce. Dosłownie rzygać. Koleżanka z klasy od kwietnia jechała na głodówkach, z rozmiaru spodni 38 weszła w 32, schudła 8,5 kg. Jak ja nienawidzę swojego ciała.. Przeklinam Cię, przeklinam dzień gdy uświadomiłam sobie, że muszę coś z Tobą zrobić, tak to bym teraz nie miała problemu. Wszystko przez Ciebie ! Dlatego chcę Cię spowrotem Ano, tylko Ty umiesz wprost powiedzieć jak tragicznie wyglądam a nie te żałosne opinie jaka to ja szczupła nie jestem i nic nie muszę zmieniać.
Wszystkie są takie chude.. Dlaczego znów padło na mnie ? Nienawidzę siebie..

Waga: 43,6 kg. Tragedia ludzie, tragedia.. A może zacząć dietę ABC.. ? Nie wiem co robić, zmarnowałam całe wakacje..

Spotkałam starych znajomych od picia. Padły propozycje kiedy znów powtórzymy ostatni wypad, "tym razem pijemy do porzygu i dalej, kasę mamy". Głupia ja, brawo ja. Burknęłam coś w stylu, że za tydzień. Fajnie.

Poza tym dziś na spontanie farbnęłam koleżankę i z resztek walnęłam sobie ombre na czarno, epicko wyszło. :D